Η εξέλιξη των πολεμικών τεχνών

Η εξέλιξη των πολεμικών τεχνών και των μαχητικών αθλημάτων

Mέρος 1ο – Ετυμολογία

Οι πολεμικές τέχνες είναι μια αγγλική μετάφραση της ιαπωνικής λέξης “武芸 bu-gei”.

Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο ιαπωνικό-αγγλικό λεξικό “Takenobu Japanese-English Dictionary (Συλλογή της Εθνικής Διατροφικής Βιβλιοθήκης της Ιαπωνίας)” που δημοσιεύτηκε από έναν Ιάπωνα το 1918, και στη συνέχεια διαδόθηκε στο ευρύ κοινό στη Δύση.

Σύμφωνα με τον Paul Bowman, ο όρος “πολεμικές τέχνες” διαδόθηκε από την κυρίαρχη λαϊκή κουλτούρα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 έως τη δεκαετία του 1970, κυρίως από τις ταινίες πολεμικών τεχνών του Χονγκ Κονγκ (πιο διάσημες αυτές του Bruce Lee ) κατά τη διάρκεια του λεγόμενου κύματος “chopsocky”* στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Σύμφωνα με τον John Clements, ο ίδιος ο όρος πολεμικές τέχνες προέρχεται από έναν παλαιότερο λατινικό όρο που σημαίνει «τέχνες του Άρη », του Ελληνα θεού του πολέμου, και χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί στα συστήματα μάχης της Ευρώπης ( ευρωπαϊκές πολεμικές τέχνες ) ήδη από την δεκαετία του 1550.

Σε αντίθεση με τον ιαπωνικό όρο Budo, (武道), και Do ή Tao (道) που σημαίνει μονοπάτι, που μεταφράζεται ως το μονοπάτι ή ο τρόπος κατά της βίας, Υποδηλώνοντας την παραδοσιακή εκπαίδευση στην Κίνα και την Ιαπωνία για τον ασκούμενο ήταν να ξεπεράσει το να κάνει κακό σε άλλον, ανακατευθύνοντας το προσωπικό εγώ προς πιο θετικές ενάρετες προσπάθειες.

Ο όρος πολεμική επιστήμη ή πολεμικές επιστήμες χρησιμοποιήθηκε συνήθως για να αναφερθεί στις πολεμικές τέχνες της Ανατολικής Ασίας ( Ασιατικές πολεμικές τέχνες ) μέχρι τη δεκαετία του 1970, ενώ ο όρος κινέζικη πυγμαχία χρησιμοποιήθηκε επίσης για να αναφερθεί στις κινεζικές πολεμικές τέχνες μέχρι τότε.

*Το Chopsocky (ή chop-socky) είναι ένας όρος της καθομιλουμένης για τις ταινίες πολεμικών τεχνών και τις ταινίες kung fu που έγιναν κυρίως από τον κινηματογράφο δράσης του Χονγκ Κονγκ μεταξύ του τέλους της δεκαετίας του 1960 και των αρχών της δεκαετίας του 1980. Ο όρος επινοήθηκε από το αμερικανικό περιοδικό κινηματογραφικών ταινιών Variety μετά την έκρηξη των ταινιών του είδους που κυκλοφόρησαν το 1973 στις ΗΠΑ μετά την επιτυχία του Five Fingers of Death

Μέρος 2ο – Μικρή ιστορική αναδρομή:

Οι πολεμικές τέχνες έχουν ρίζες που χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια π.Χ. και ως εκ τούτου είναι πάρα πολύ δύσκολο να καλυφθούν, πολλώ δε μάλλον σε ένα άρθρο ιστολογίου.

Aπό την Πυγμαχία που την συναντάμε σε ανάγλυφο των Σουμερίων το 3000 π.Χ. (εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 688 π.Χ), το Malla-yuddha που συνδέεται με την 3η χιλιετία π.Χ. (πάλη της Νότιας Ασίας – Ινδίας) το Shuai Jiao (Κινέζικη πάλη) που συναντάται ως Jiao Ti το 2697 π.Χ., την Πάλη με την παλαιότερη απεικόνιση το 2000 π.Χ. στην Αίγυπτο, (εμφανιζόταν ως Ολυμπιακό άθλημα τουλάχιστον από τη 18η Ολυμπιάδα το 704 π.Χ.), το Παγκράτιο που οι ιστορικοί πιστεύουν πως χρονολογείται από το 2000 π.Χ. (εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 648 π.Χ.) την Cornish wrestling (Koρνουάλη), το Gouren (Βρετάνη), την Collar and elbow wrestling (Ιρλανδία) με αναφορές από τον 19ο αιώνα π.Χ, το Ινδικό Kalaripayattu με έτος προέλευσης το 1000 π.Χ., το Koρεάτικο Tawkkyon με έτος προέλευσης το 50 π.Χ. έως και την δημιουργία του Κολοσσαίου στη Ρώμη το 72 μ.Χ που παρείχε τον μεγαλύτερο και πιο γνωστό χώρο πολεμικών τεχνών για τα επόμενα 300 χρόνια, όπως και οι αρχαιότερες γραπτές καταγραφές της Ιαπωνίας, που χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα μ.Χ., καταγράφουν τον πρώτο αγώνα Sumo το 23 π.Χ., που έλαβε χώρα ειδικά μετά από αίτημα του αυτοκράτορα και συνεχίστηκε έως ότου ένας άνδρας τραυματίστηκε πολύ για να συνεχίσει…  η ιστορία τους αποτελεί τεράστια πρόκληση και καλύπτεται με έναν εξαιρετικά μεγάλου μεγέθους όγκο πληροφοριών.

Αξιοσημείωτο είναι το Papyrus Oxyrhynchus III 466 (P. Oxy. III,466), ένα ελληνικό χειρόγραφο παπύρου του 2ου αιώνα μ.Χ. που περιέχει οδηγίες για την πάλη, συμπεριλαμβανομένης της περιγραφής διαφόρων λαβών και τεχνικών, που αποτελούν το αρχαιότερο ιστορικό ευρωπαϊκό εγχειρίδιο πολεμικών τεχνών, μαζί με το P.Oxy LXXIX 5204 (οδηγίες για το Παγκράτιο)

Στον χώρο, δυστυχώς πολλοί εμπλεκόμενοι θεωρούν ως απαρχή των πολεμικών τεχνών το 550 μ.Χ με την διδασκαλία του Ινδού ημι-θρυλικού βουδιστή μοναχού Bodhidarma…

• – 782 μ.Χ. – Αρχίζει η ιαπωνική περίοδος Heian. Εμφανίζονται κυρτά ξίφη που ονομάζονται τάχι (μεγάλο σπαθί). Αν και οι σαμουράι δεν εμφανίστηκαν τεχνικά μέχρι τον 12ο αιώνα, στην εμφάνιση αυτά είναι τα πρώιμα κυρτά ξίφη που συνήθως αναγνωρίζονται ως “σπαθιά σαμουράι”.
  
  
• – 800–900 μ.Χ. – Το Agni Purana , το παλαιότερο γνωστό εγχειρίδιο dhanurveda , απαριθμεί πάνω από 130 όπλα, περιγράφει δεκάδες στάσεις μάχης, ονομάζει τεχνικές για διάφορα όπλα και παρέχει μια λεπτομερή συζήτηση για την τοξοβολία.
  
  
• – 1124–1138 – Το Manasollasa , γραμμένο από τον βασιλιά Someswara, δίνει τα ονόματα των τεχνικών ινδικής πάλης, των προπονητικών ασκήσεων και της διατροφής.
• – 1156–1185 μ.Χ. – Η τάξη των Ιαπώνων σαμουράι εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εμπόλεμης περιόδου μεταξύ των οικογενειών Taira και Minamoto. Ο κώδικας πολεμιστή του bushido εμφανίζεται επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
  
  
• – 1200–1300μ.Χ. – Ανάγλυφα στο Angkor (Βόρεια Καμπότζη) απεικονίζουν ένοπλη και άοπλη μάχη.
  
  
• –  1300 μ.Χ. – Το Royal Armouries Ms. I.33 είναι το παλαιότερο γνωστό σωζόμενο ευρωπαϊκό εγχειρίδιο ένοπλης μάχης και ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα εγχειρίδια πολεμικών τεχνών που ασχολούνται με ένοπλες μάχες παγκοσμίως.
  
  
• – Το 1300 μ.Χ εμφανίζεται το Κapu Kuialua ή Lua, μια αρχαία πολεμική Τέχνη της Χαβάης.
  
  
• – 1124–1138 μ.Χ. – Το Manasollasa , γραμμένο από τον βασιλιά Someswara, δίνει τα ονόματα των τεχνικών ινδικής πάλης, των προπονητικών ασκήσεων και της διατροφής.
  
  
• – 1346 μ.Χ.- Διεξάγεται το πρώτο ετήσιο τουρνουά Kırkpınar ( τουρκικής πάλης με λάδι)   στην Αδριανούπολη.
  
  
• – 1400 μ.Χ. – Η Κίνα στέλνει αντιπροσωπείες στην Οκινάουα , η οποία στη συνέχεια αρχίζει εκτεταμένες συναλλαγές με την Κίνα και την Ιαπωνία. Η ιθαγενής άοπλη τέχνη μάχης της Οκινάουα που ονομάζεται ti ή te (χέρι) πιθανότατα επηρεάστηκε από τις κινεζικές και ιαπωνικές τέχνες τους επόμενους τρεις αιώνες, αποτελώντας τη βάση για το σύγχρονο καράτε .
  
  
• – 1477 μ.Χ. – Ο βασιλιάς της Οκινάουα Σο Σιν, επηρεασμένος από τους Ιάπωνες, απαγορεύει την οπλοφορία. Παρόμοιες απαγορεύσεις σημειώθηκαν στην Ιαπωνία το 1586. Και οι δύο προφανώς οδήγησαν στην υπόγεια ανάπτυξη των εντυπωσιακών τεχνών και μπορεί να ενθάρρυναν άοπλες τεχνικές μάχης σχεδιασμένες για χρήση εναντίον στρατιωτών με πανοπλία, όπως το jujutsu .
  
  
• – 1521 μ.Χ. – Ισπανοί κατακτητές φτάνουν στις Φιλιππίνες , καταγράφοντας ότι ο ιθαγενής πληθυσμός τους πολέμησε με σπαθιά και δόρατα από μπαμπού.
  
  
• – 1527 μ.Χ. – Οι Mughals εισβάλλουν στην Ινδία, φέρνοντας όπλα της Μέσης Ανατολής στη Νότια Ασία και, έμμεσα, στο Αρχιπέλαγος της Μαλαισίας. Το ιθαγενές malla-yuddha αντικαθίσταται από το περσικό pehlwani .

16ος–19ος αιώνας – Το μεγαλύτερο μέρος της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ασίας περνά σταδιακά υπό την ευρωπαϊκή αποικιακή κυριαρχία. Οι πολεμικές πρακτικές αποθαρρύνονται, σε ορισμένα μέρη απαγορεύονται εντελώς και διατηρούνται κρυφά.

• – 1549 – Γεννιέται ο Hayashizaki Minamoto και αργότερα ιδρύει την τέχνη του iajutsu ή iaido , την τέχνη του σχεδίου και της κοπής με το σπαθί με μία μόνο κίνηση. Οι διαδοχικοί δάσκαλοι της σχολής του μπορούν να εντοπιστούν μέχρι τις μέρες μας.
  
  
• – 1600 μ.Χ. – Ένα νεότερο ξίφος σαμουράι, που ονομάζεται katana ή daito , χρησιμοποιείται ευρέως. Οι Αφρο-Βραζιλιάνοι σκλάβοι αρχίζουν να αναπτύσσουν την τέχνη της capoeira .
  
  
• – 1603-1867 μ.Χ. -Κατά την περίοδο Έντο , το σούμο έγινε επαγγελματικό άθλημα και τα επίσημα εγκεκριμένα και οργανωμένα τουρνουά πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα.
  
  
• – 1643 – Ο θρυλικός Ιάπωνας ξιφομάχος Miyamoto Musashi πιστεύεται ότι έγραψε το Βιβλίο των Πέντε Δαχτυλιδιών , ένα σημαντικό έργο σχετικά με την τέχνη και τη φιλοσοφία των σαμουράι και τη ξιφομαχία.
  
  
• – Δεκαετία 1700 μ.Χ. – Κινεζικές τοιχογραφίες ναών απεικονίζουν μοναχούς Σαολίν να ασκούν άοπλη μάχη. Τα στυλ πυγμαχίας της Οκινάουα και του κινεζικού Σαολίν αναμιγνύονται ως μέρος του εμπορίου μεταξύ των χωρών. Το Wing Chun ιδρύεται επίσης στο Yunnan.
  
  
• – 1713 μ.Χ. – Ο Sir Thomas Parkyns , γνωστός ως «Wrestling Baronet», δημοσιεύει το λεπτομερές βιβλίο του για την Cornish wrestling, The Inn-Play: ή το Cornish Hugg-Wrestler , το οποίο ανατυπώνεται πολλές φορές. 

• 1743 μ.Χ. – Ο Τζακ Μπρότον , ένας Άγγλος μαχητής με γυμνές αρθρώσεις , γράφει τους πρώτους κανόνες της πυγμαχίας, οι οποίοι αργότερα έγιναν οι κανόνες του London Prize Ring το 1838.
  
  
• – 1750 μ.Χ. – Καταγράφονται οι τεχνικές του taijiquan .
  
  
• – 1825–1900 μ.Χ. – Η Savate μετατοπίζεται από τις ρίζες της στις οδομαχίες σε ένα σύγχρονο άθλημα.
  
  
• -1867 μ.Χ. – Ο John Graham Chambers δημοσιεύει ένα αναθεωρημένο σύνολο κανόνων για την πυγμαχία . Υποστηρίζονται δημόσια από τον John Douglas, 9ο Marquess of Queensberry , οδηγώντας τους κανόνες να γίνουν γνωστοί ως « Κανόνες Marquess of Queensberry ».

• – 1882 μ.Χ. – Ο Jigoro Kano τροποποιεί το παραδοσιακό ιαπωνικό jujutsu για να αναπτύξει την τέχνη του τζούντο . Ανοίγει το σχολείο του, το Kodokan .
  
  
• -1892 μ.Χ. – Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα πυγμαχίας βαρέων βαρών διεξάγεται σύμφωνα με τους κανόνες του Marquess of Queensberry του 1867, οι οποίοι είναι παρόμοιοι με αυτούς που χρησιμοποιούνται σήμερα. Ο Τζιμ Κόρμπετ νικά τον Τζον Λ. Σάλιβαν .

• Δεκαετία 1890 μ.Χ. – Η βρετανική εισαγωγή της δυτικής πυγμαχίας στην Ινδία έχει ως αποτέλεσμα την παρακμή των ιθαγενών μουστι-γιούντα
  
  
• – 1893–1901 μ.Χ. – Ο Edward William Barton-Wright μελετά το jujutsu στην Ιαπωνία και δημιουργεί το Bartitsu με την επιστροφή στην Αγγλία, μια από τις πρώτες εισαγωγές των ιαπωνικών πολεμικών τεχνών στη Δύση και το πρώτο γνωστό σύστημα που συνδυάζει ασιατικά και ευρωπαϊκά στυλ μάχης.
  
  
• – 1896 μ.Χ. – Η ξιφασκία και η ελληνορωμαϊκή πάλη γίνονται ολυμπιακά αθλήματα, μαζί με τη σκοποβολή.
  
  
• – 1904 – Η ελεύθερη πάλη γίνεται Ολυμπιακό άθλημα.
  
  
• – 1920–1925 – Ο Mitsuyo Maeda , μαθητής του Jigoro Kano, ταξιδεύει στη Βραζιλία (μεταξύ άλλων) για να διαδώσει το τζούντο. Το 1925, ο Carlos Gracie , μαθητής του Mitsuyo Maeda, ανοίγει το σχολείο του, το πρώτο για το Brazilian Jiu-Jitsu .
  
  
• – Δεκαετίες 1920–30 – Οι χρονομετρημένοι γύροι, οι κατηγορίες βάρους και οι τυποποιημένοι κανόνες εισάγονται στο kickboxing της Νοτιοανατολικής Ασίας υπό την ευρωπαϊκή επιρροή. Τα σύγχρονα γάντια γίνονται υποχρεωτικά, αντικαθιστώντας τα δεσίματα με σχοινί κάνναβης, με αποτέλεσμα λιγότερους τραυματισμούς και λιγότερους θανάτους, αλλά και καθιστώντας πολλές παραδοσιακές τεχνικές παράνομες. Στην Ταϊλάνδη, το νεότερο ring-style γίνεται γνωστό ως muay Thai (ταϊλανδική πυγμαχία) ενώ η παλαιότερη μορφή ονομάζεται muay boran (αρχαία πυγμαχία).
  
  
• – Δεκαετία 1930 – Ο Imi Lichtenfeld αρχίζει να αναπτύσσει το Krav Maga στην Τσεχοσλοβακία.
  
  
• – 1935 – Το «Καράτε» γίνεται η επίσημη ονομασία των πολεμικών τεχνών της Οκινάουα, με βάση την παραδοσιακή τέχνη του te (χέρι) και τον όρο kara (άδειο ή άοπλο).

• – 1936 – Ο Gichin Funakoshi δημοσιεύει την πρώτη έκδοση του βιβλίου του Karate-Do Kyohan , καταγράφοντας μεγάλο μέρος της φιλοσοφίας και των παραδοσιακών kata (μορφές) του σύγχρονου καράτε. Μια δεύτερη έκδοση δημοσιεύτηκε το 1973, πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του το 1957  .
  
  
• – 1936 – Ο James Masayoshi Mitose ξεκινά στις Ηνωμένες Πολιτείες την τέχνη του Kenpo , την οποία έμαθε στην Ιαπωνία. Το στυλ του, γνωστό ως Kosho Shorei-Ryū Kenpo , έγινε μια σημαντική πολεμική τέχνη στη Χαβάη .
  
  
• – 1938 – Παρουσιάστηκε το Sambo (μια πολεμική τέχνη με σοβιετική προέλευση, ένα διεθνώς ασκούμενο άθλημα μάχης ) από τον Anatoly Kharlampiev . Ο Nguyễn Lộc παρουσιάζει τη Vovinam -Viet Von Dao (Βιετναμέζικες πολεμικές τέχνες) στο κοινό.
  
  
• – 1942 – Ο Morihei Ueshiba αρχίζει να χρησιμοποιεί τον όρο aikido για να περιγράψει την τέχνη του, η οποία σχετίζεται με το aiki-jujutsu .

• – 1943 – Το τζούντο, το καράτε και διάφορα κινεζικά συστήματα εισάγονται επίσημα στην Κορέα , που πιθανότατα αρχίζουν να αναμιγνύονται με τις γηγενείς κορεατικές τέχνες .
  
  
• – 1944 – Ο William Kwai Sun Chow , ένας μαθητής James Mitose Kenpo στη Χονολουλού (Χαβάη), αρχίζει να διδάσκει το ιδιαίτερο στυλ του Kenpo που αναπτύχθηκε στη δεκαετία του ’30, που ονομάζεται Kara-Ho Kempo , το οποίο θα είναι η θεμελιώδης βάση για το αμερικανικό Kenpo Karate .
  
  
• – 1944-1945 – Ο Hwang Kee ανοίγει τα πρώτα κορεατικά σχολεία Tang Soo Do dojang ή πολεμικών τεχνών στη Σεούλ της Κορέας . Ακολουθούν πολλά άλλα σχολεία. Το κορεάτικο στρατιωτικό προσωπικό εκπαιδεύεται στις πολεμικές τέχνες.
  
  
• – 1945 – Ο Choi Yong-sool ταξιδεύει πίσω στην Κορέα αφού έζησε στην Ιαπωνία με τον Sokaku Takeda . Αρχίζει να διδάσκει Dai Dong Yusool ( daitō-ryū aiki-jūjutsu ), αργότερα για να γίνει γνωστός ως hapkido .
  
  
• – 1948 – Ιδρύεται η ινδονησιακή ένωση Pencak Silat (IPSI).

• – 1949–1950 – Ο Ip Man αφήνει το Foshan και μετακομίζει στο Χονγκ Κονγκ για να ξεφύγει από την κομμουνιστική κυβέρνηση και αρχίζει να διδάσκει τον Wing Chun στον πρώτο του μαθητή από το Χονγκ Κονγκ, Leung Sheung.
  
  
• – 1950 – Ο Adriano Emperado , μαθητής του William Chow , ανοίγει την πρώτη του σχολή υβριδικής πολεμικής τέχνης που ονομάζεται Kajukenbo (η πρώτη αμερικανική μικτή πολεμική τέχνη), που αναπτύχθηκε στο Oahu (Χαβάη) με τέσσερις άλλους δασκάλους: Joseph Holck ( Kodokan Judo , Danzan-ryu Jujutsu), Peter Young Yil Choo ( Tang soo doo , Boxing and Shotokan Karate ), Frank Ordonez ( Danzan-ryu Jujutsu) και Clarence Chang ( Sil-Lum Pai Gongfu ).
  
  
• – 1954 – Ο Ed Parker , ένας άλλος μαθητής του William Chow , ανοίγει το πρώτο σχολείο στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες στο Provo της Γιούτα , ενός νέου στυλ που αναπτύχθηκε στο Kara-Ho Kempo του Chow : το διάσημο αμερικανικό Kenpo Karate.
  
  
• – 1955 – Στις 11 Απριλίου ο στρατηγός Τσόι καλεί μια συνάντηση μεταξύ Κορεατών δασκάλων για να ενοποιήσει τις κορεατικές πολεμικές τέχνες.
  
  
• – 1957 – Εννέα κορεατικές σχολές προπόνησης ενώνονται με το όνομα taekwondo (τρόπος του ποδιού και της γροθιάς).

  Μια νέα μορφή καράτε που ονομάζεται Kyokushin ιδρύθηκε επίσημα το 1957 από τον Masutatsu Oyama

  (1964 – εμφανίζεται ο όρος Kyokushin Kaikan , ένα στυλ stand-up full-contact καράτε, που ιδρύθηκε από τον Masutatsu Oyama.)

• – 1964 – Το Τζούντο γίνεται επίσημο ολυμπιακό άθλημα.
  
  
• – 1966 – Ιδρύεται η Διεθνής Ομοσπονδία Taekwon-Do (ITF).
  
  
• – 1967 – Ο Bruce Lee ίδρυσε το υβριδικό σύστημα πολεμικών τεχνών Jeet Kune Do , το οποίο αντλεί πτυχές από διάφορες πολεμικές τέχνες stand-up και επίγειου στυλ, συμπεριλαμβανομένου του κινέζικου Kung Fu, επηρεασμένο επίσης στη διαμόρφωση των σύγχρονων μικτών πολεμικών τεχνών .
  
  
• – 1973 – Η ταινία του Bruce Lee Enter the Dragon φέρνει επιρροή στο κοινό της Αμερικής και σε όλο τον κόσμο στις κινεζικές και άλλες μορφές πολεμικών τεχνών. Πεθαίνει την ίδια χρονιά.
  
  
• – 1973 – Ιδρύεται η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ταεκβοντό (WTF).
  
  
• 1975 – Το βιβλίο του Bruce Lee Tao of Jeet Kune Do εκδίδεται μεταθανάτια. Το βιβλίο βασίστηκε στην υβριδική πολεμική τέχνη και τις φιλοσοφίες που δημιούργησε ο ίδιος, οι οποίες δημιούργησαν ένα διαφορετικό στυλ στο σύστημα πολεμικών τεχνών.
  
  
• – 1981 – Ο Mak Yuree δημιουργεί το πρώτο σχολείο Butthan στο Μπαγκλαντές
  
  
• – 1985 – Ο Satoru Sayama , ιδρύει τη Shooto . Θα γινόταν ο πρώτος οργανισμός μικτών πολεμικών τεχνών στον κόσμο.
  
  
• – 1988 – Το ταεκβοντό σε στιλ WTF γίνεται Ολυμπιακό άθλημα επίδειξης και αργότερα έγινε άθλημα με πλήρη μετάλλια το 2000.
  
  
• 1993 – Διεξάγεται το πρώτο Πρωτάθλημα Ultimate Fighting (UFC). Ο Βραζιλιάνος ασκούμενος Jiu-Jitsu Royce Gracie κερδίζει τη διοργάνωση.
  
  
• – 2000 – Η Smackgirl διοργανώνει τον πρώτο τους διαγωνισμό μικτών πολεμικών τεχνών γυναικών .
  
  
• – 2001 – Επισημοποιείται το Πρόγραμμα Πολεμικών Τεχνών του Σώματος Πεζοναυτών (MCMAP).
  
  
• – 2009 – Το σύγχρονο Arnis ανακηρύσσεται εθνικό άθλημα των Φιλιππίνων.
  
  
• – 2011 – Διεξήχθη ο εθνικός αγώνας πάλης της Μογγολίας με τη συμμετοχή 6002 παλαιστών, και έγινε ο μεγαλύτερος αγώνας πάλης στον κόσμο
  
  
• Τον Αύγουστο του 2016, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ενέκρινε το καράτε ως Ολυμπιακό άθλημα ξεκινώντας από τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 . Το καράτε έκανε επίσης το ντεμπούτο του στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων 2018.
  
  
• – 2020 – Το καράτε γίνεται επίσημο ολυμπιακό άθλημα. Το καράτε δεν θα συμπεριληφθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 , αν και έχει μπει στη λίστα για συμπερίληψη, μαζί με εννέα άλλα, στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2028.

Συνεχίζεται…